งานวิจัยใหม่บ่งชี้ว่า คนฉลาดมักจะมีเพื่อนน้อยกว่าคนทั่วไป
หลายคนคงเคยตั้งคำถามว่า “ชีวิตที่ดีนั้นเกิดจากอะไร”
ใช่ชีวิตที่รายล้อมไปด้วยมิตรสหาย และครอบครัวหรือเปล่า
หรือว่าจะเป็นชีวิตที่รายล้อมไปด้วยเพื่อนสนิท เพียงไม่กี่คนกันแน่
ผมเชื่อว่า คุณต้องรู้จักใครสักคน ที่คุณคิดว่าเขานั้น เป็นคนที่ฉลาดเอามากๆ
และคุณคงรู้ดีว่า คนเหล่านี้มักจะมีเพื่อน และเพื่อนสนิท เพียงไม่กี่คนเท่านั้น
แล้วทำไมคนฉลาด เขาถึงคบเพื่อนน้อยล่ะ วันนี้เราจะมาคลายข้อสงสัยนี้กัน
งานวิจัยใหม่ ได้ตั้งคำถามว่า หัวใจหลักของการมีชีวิตที่ดีคืออะไร
โดยนักวิจัยได้ทำการสำรวจคนจำนวนกว่า 15,000 คน ในช่วงอายุระหว่าง 18 ถึง 28 ปี
แล้วพบว่า คนที่อยู่ในเขตชุมชน ที่มีความหนาแน่นของประชากรมาก
จะระบุว่าพวกเขานั้น ไม่ค่อยพึงพอใจต่อคุณภาพชีวิตของตัวเองมากนัก
นอกจากนี้ยังพบว่ากลุ่มคนที่ได้มีโอกาส ปฏิสัมพันธ์กับเพื่อนสนิทบ่อยๆ
จะระบุว่า พวกเขานั้นมีความสุขเพิ่มขึ้นจากเดิมมาก คนฉลาดคือข้อยกเว้น
อย่างไรก็ดีมันก็ยังมีข้อยกเว้นอยู่ เพราะความสัมพันธ์ที่กล่าวมานี้
กลับลดลงอย่างเห็นได้ชัด ในผู้ที่มีไอคิวสูง โดยความหนาแน่นของประชากร
ได้ส่งผลกระทบต่อคนฉลาด เป็นอย่างมาก และคนฉลาด
มีความพึงพอใจต่ำ ยิ่งกว่าคนทีมีไอคิวต่ำกว่า ถึง 2 เท่า หมายความว่า
ยิ่งคุณฉลาดคุณยิ่งไม่ชอบเข้าสังคม คุณจะมีความพึงพอใจ
กับชีวิตน้อยลง เมื่อต้องเข้าสังคมและพบเจอคนอื่นบ่อยๆ
แล้วทำไมจึงเป็นเช่นนั้น คนฉลาดจะโฟกัสไปที่เป้าหมายระยะยาว
คนที่มีไอคิวสูง มักจะไม่ใช้เวลา ไปกับการเข้าสังคม นั่นเป็นเพราะคนฉลาด
มักโฟกัสไปที่เป้าหมาย ในระยะยาว พวกเขามีความสนใจ
และมีแรงผลักดัน ในการจะสร้างบางสิ่งที่ยิ่งใหญ่
ยกตัวอย่างเช่นเพื่อนที่คุณรู้จักที่ได้เข้าศึกษาต่อ ในระดับบัณฑิตศึกษา
หรือได้ทำธุรกิจของตนเองในระหว่างที่พวกเขาเดิน ตามความฝัน
พวกเขาได้ลดการพบปะผู้คนเพื่อโฟกัสไปที่การงาน และการสร้างฝัน
ของพวกเขาให้เป็นจริง คนฉลาดที่กำลังจะบรรลุเป้าหมายอันยิ่งใหญ่
อาจมองว่าการเข้าสังคมเป็นสิ่งรบกวนเขา และคอยทำให้เขาเสียสมาธิ
ในการที่จะก้าวไปให้ถึงเป้าหมายระยะยาวของเขา ในทางกลับกัน
ก็คือมันส่งผลต่อความสุขของพวกเขาด้วย ในระหว่างที่กำลังเดินตาม
เป้าหมายคนฉลาดจะเก็บตัวและใส่ใจกับความฝันที่แท้จริงของพวกเขา
แทนที่จะออกไปเทียวในคืนวันเสาร์ พบปะกับเพื่อนสองสามคน
ไม่ใช่ว่าพวกเขามองไม่เห็นคุณค่าของเพื่อน เพียงแต่ในระหว่างที่กำลังมุ่งหน้าสู่ความสำเร็จอันยิ่งใหญ่
พวกเขาอาจมองว่า การเข้าสังคมเป็นการรบกวนสมาธิของเขา พัฒนาการที่แตกต่างของคนฉลาดในช่วงวิวัฒนาการของสมอง
วิวัฒนาการของสมองมนุษย์นั้น เกิดขึ้นเพื่อความอยู่รอดของบรรพบุรุษ ในสภาพแวดล้อมแบบทุ่งหญ้าสะวันนา
เมื่อก่อนนั้นมนุษย์มีจำนวนประชากรต่ำ และใช้ชีวิตแบบผู้ล่า ผู้เก็บเกี่ยว
มนุษย์ในสมัยนั้นจำเป็นต้องปฏิสัมพันธ์กับคนใกล้ชิด เพื่อความอยู่รอด และการดำรงเผ่าพันธุ์สืบไป
เมื่อมองมาที่ปัจจุบัน การใช้ชีวิตของมนุษย์ ได้เปลี่ยนไปอย่างมาก และการปฏิสัมพันธ์
ก็เป็นไปอย่างง่ายดาย คนฉลาดมักจะเป็นผู้ที่จัดการกับปัญหาต่างๆ ในยุคปัจจุบันได้มากกว่า
นั่นหมายความว่า คนฉลาดมีความสามารถในการแก้ไขปัญหาใหม่ๆ และรับมือกับเหตุการณ์ใหม่ๆ ได้ง่ายขึ้น
เมื่อคุณฉลาด คุณจะยิ่งสามารถปรับตัว เข้ากับสิ่งต่างๆ ได้ง่ายขึ้น
อีกทั้งยังสามารถผสมผสาน สัญชาตญาณของบรรพบุรุษให้เข้ากับโลกปัจจุบันได้ง่ายอีกด้วย
นี่อาจเป็นเพราะคนฉลาดสามารถละทิ้งความต้องการที่จะปฏิสัมพันธ์ ในแบบของสังคมผู้ล่า
ผู้เก็บเกี่ยวเพื่อเลือกที่จะใช้เวลาไปกับการบรรลุเป้าหมาย คนฉลาดเห็นคุณค่าของความสัมพันธ์
ต่างจากคนทั่วไป คนฉลาดให้ความสำคัญกับเพื่อนและสังคม เช่นเดียวกับคนทั่วไปนั่นแหละ
เพียงแต่ว่าพวกเขาค่อนข้างเรื่องมากเมื่อต้องแบ่งเวลา เพื่อให้ใช้อย่างคุ้มค่า ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่รักเพื่อน
หรือการสังสรรค์ เพียงแต่ว่าพวกเขาก็รักเป้าหมายส่วนตัวของพวกเขา ที่ต้องก้าวไปให้ถึงเช่นเดียวกัน
