การเลี้ยงดูพ่อแม่นั้น ได้บุญเยอะ เราเองก็ทราบดี แต่วันนี้ไปอ่านเจอกระทู้พันทิพกระทู้หนึ่ง
ซึ่งเป็นประเด็นอยู่ ณ ตอนนี้ ซึ่งเค้าได้ออกมาพูดเรื่องราวเกี่ยวกับหน้าที่และความรับผิดชอบของตนเอง
ซึ่งอ่านแล้วก็ยังไม่สามารถแสดงความคิดเห็นส่วนตัวออกมาได้ดี เพราะเราเองก็ไม่ได้อยู่ดูแลแม่เหมือนกัน
เพียงแต่ส่งเงินให้ใช้ แต่แม่มีพี่สาวดูแลอยู่ พอโตเป็นผู้ใหญ่ เข้าสู่วัยทำงาน ภาระหน้าที่ต่างๆ ชัดเจนมากขึ้น
มีหลายอย่างให้เราต้องคิด วางแผน รับผิดชอบ ซึ่งหนึ่งในนั้นคือหน้าที่ของลูกที่ต้องหาเลี้ยงพ่อแม่ยามแก่เฒ่า
เป็นอีกหนึ่งหน้าที่ที่เรียกกันว่าความกตัญญู บางคนก็กังวลว่าวิธีเลี้ยงดูแบบตัวเองจะดีหรือเปล่า
การตัดสินใจทำอะไรบางอย่างต้องรอบคอบขึ้น ใครๆ ก็อยากทำหน้าที่ตัวเองให้ดีที่สุด
โดยเรื่องราวนี้จะว่าคลับคล้ายคลับคราเรื่องราวของตัวเองก็ไม่เชิงเพราะเราไม่ได้มีปัญหาว่าลูกคนอื่นไม่ส่งเงินให้แม่ กระทู้นั้นได้โพสต์ระบุว่า
‘ขอเกริ่นก่อนนะคะ ตอนนี้เราลาออกจากงานมาอยู่บ้าน ซึ่งไม่ได้มีแต่พ่อกับแม่ แต่มีพี่สาว น้องชาย หลานอีกคน
ค่าใช้จ่ายหลักๆ ในบ้านเราจ่ายเองคนเดียว เพราะพี่สาวกับน้องชายรายได้น้อย ต้องส่งลูกเรียนหนังสือ ไม่มีเงินช่วยออก
พ่อแม่เรา 70 กว่าๆ แล้ว แต่ยังทำอะไรเองได้ มีโรคประจำตัวบ้างตามประสาคนแก่
เราก็อยากอยู่ดูแลท่านต่อไปนะ แต่รายได้หามาเท่าไหร่ก็หมดไปกับค่าใช้จ่าย เลยอยากออกไปทำงานประจำ (ได้งานแล้ว)
แต่เราต้องแยกออกไปอยู่ที่อื่น เลยลังเลว่าจะเอาไงดี ระหว่างอยู่ดูแลท่านไปแบบนี้ (แบบมีกินแต่ไม่มีให้ใช้)
เพราะลูกคนอื่นไม่มีให้พ่อแม่ เราเองก็ไม่มีให้เพราะลำพังค่าใช้จ่ายก็หนักพอดู
หรือจะออกไปทำงานหาเงินเพิ่มขึ้น แล้วส่งเงินมาให้ท่านใช้บริหารจัดการกันเอง จะให้เราประคองเลี้ยงดูทุกคนคงไม่ไหว
เพราะมีคนอื่นๆ มาเป็นภาระหนักให้เรา ทำให้เราเลี้ยงดูพ่อแม่ได้ไม่เต็มที่
พี่น้องเรามันไม่เอาไหน ทำให้เราเครียด ออกไปทำงานข้างนอก ก็ไม่ได้ทอดทิ้งท่านนะคะ
จะส่งเงินมาให้ และมาเยี่ยมบ่อยๆ รบกวนเพื่อนๆ พี่ๆ ในนี้ช่วยแนะนำด้วยค่ะ เราตัดสินใจไม่ถูกจริงๆ
เป็นเราก็ลำบากใจเหมือนกันนะ เพราะใจหนึ่งเข้าใจว่าอยากอยู่ดูแลพวกท่านใกล้ๆ คนอื่นทำก็กลัวดูแลได้ไม่ดีเท่าตัวเอง แต่เงินก็ต้องหา
แต่การจะได้บางอย่างต้องสละอีกบางอย่างเพื่อให้ได้มันมา เหมือนเจ้าของกระทู้ที่กำลังคิดหนัก
ระหว่างอยู่เลี้ยงดูพ่อแม่แบบตามมีตามเกิด หรือยอมห่างจากพวกท่านเพื่อไปทำงานแล้วส่งเงินแทน ที่ทำให้ลังเลคง
เพราะเจ้าของกระทู้อยากอยู่คอยดูแลใกล้ๆ แต่กายห่างรึจะสู้ใจที่อยู่กับพวกท่าน อย่าได้ลังเลจะทำอะไรเลยค่ะ
บางครั้งระยะห่างก็เป็นเชื้อเพลิงอันดีขับเคลื่อนเราได้ทุกๆ ปัญหา เพื่อคิดถึงอีกคน
เพื่อนๆ อ่านแล้วคิดเหมือนปริญญาชีวิตไหมคะ ถ้าต้องเลือกทิ้งพ่อแม่ไปทำงานหาเงิน
กับอยู่ดูแลท่านตามมีตามเกิด แต่ความจำเป็นในชีวิตคนเราก็ไม่เหมือนกัน ก็ขึ้นอยู่กับดุลยพินิจ และความจำเป็นของแต่ละคนนั่นเอง
