เป้าหมาย คือสิ่งที่ทำให้คุณรู้ว่า กำลังออกนอกทางหรือป่าว

ดูเหมือนในโลกนี้ ไม่มีใครขับรถไปได้เรื่อย ๆ โดยไม่รู้ว่าจะไปไหน

ทุกคนต้องไปให้ถึงที่หมาย ก่อนที่น้ำมันจะหมด

ไม่มีใครบอกตัวเองได้ว่า มาถูกทางหรือกำลังเลือกทางผิด ตราบเท่าที่ยังไม่รู้ทิศของเป้าหมาย

เพื่อจะได้เป้าหมาย ของชีวิตแบบโลก ๆ

ต้องหัดคิดตั้งแต่เนิ่น ๆ ว่า วันนี้อยากได้อะไรให้ตัวเอง

เดือนหน้าอยากเห็นตัวเอง ทำอะไรให้เกิดขึ้นกับโลก

และสุดท้าย อยากให้วัน ต า ย ผู้คนพากันจดจำว่าตัวเองเป็นใคร

การตั้งเป้าเป็นวัน ๆ จะเป็นบันไดให้คุณก้าวไปถึงจุดสุดท้าย แบบเป็นใครให้โลกจำได้จริง ๆ

แต่เพื่อจะได้เป้าหมาย ของชีวิตในทางธรรม ต้องหัดรู้ตั้งแต่ยังมีกำลังวังชา

เช่น วันนี้รู้บ้างหรือไม่ว่า กายแสดงความไม่เที่ยงอย่างไรให้ดูบ้าง

เดือนนี้กับเดือนก่อน เห็นแจ่มชัดขึ้นหรือพร่าเลือนลง และสุดท้าย ก่อน ต า ย

สติพามาเห็นไหมว่า ไม่มีใครอยู่ตรงนี้มาแต่ต้น

มีแต่จิตที่ถูกหลอกว่า กายนี้เป็นของเรา ทั้งที่มันต่างไปเรื่อย ๆ มาตลอด

มีแต่จิตที่หลงยึดว่า เราเป็นผู้คิด ทั้งที่ความคิดฟุ้งซ่านจรมาเองไม่ขาด

ถ้าวันนี้ รู้สึกว่าตัวเองสมองเบลอ เผลอไป ไม่อยู่ในลู่ในทาง

หรือกระทั่งมาผิดทางเป็นตรงข้าม ให้ถามตัวเองง่าย ๆ ว่า

คุณมีแผนใช้เวลาวันนี้ ให้เขยิบเข้าเป้าหมายสักก้าวหนึ่งหรือยัง

ขอบคุณแหล่งที่มา : dungtrin