เรื่องนี้ เขียนได้ดีมาก “ต่อหน้าคนใจแคบให้แกล้งโง่” สมัยก่อนมีแม่ทัพคนหนึ่งเล่นหมากล้อมเก่งมาก
ไม่ค่อยมีคนเล่นชนะได้ วันหนึ่งแม่ทัพออกรบผ่านหมู่บ้านแห่งหนึ่ง เห็นบ้านเล็กๆ หลังหนึ่ง
มีป้ายติดว่า “เล่นหมากล้อมอันดับ 1 ของประเทศ” แม่ทัพไม่เชื่อจึงเข้าไปหาเจ้าของบ้าน
และเล่นด้วยปรากฎว่า เจ้าของบ้านแพ้ทั้ง 3 กระดาน แม่ทัพหัวเราะอย่างพอใจแล้วบอกว่า
“แกเอาป้ายลงได้แล้ว”แล้วแม่ทัพก็ไปออกรบด้วยความดีใจ ไม่นานแม่ทัพรบชนะกลับมา
ผ่านมาที่เดิม ก็ยังเห็นป้ายแขวนอยู่ที่บ้านหลังเดิมแม่ทัพจึงเข้าไปหา
เจ้าของบ้านเจ้าของบ้านจึงขอท้าดวลกับแม่ทัพอีกปรากฎว่าครั้งนี้
แม่ทัพแพ้ทั้ง 3 กระดานแม่ทัพประหลาดใจ มาก ถามเจ้าของบ้านว่าเพราะอะไร?
เจ้าของบ้านตอบว่า “ครั้งก่อนท่านมีภารกิจออกรบข้าน้อยจะไปลบเหลี่ยม
ทำให้ท่านหมดขวัญกำลังใจไม่ได้แต่ครั้งนี้ท่านชนะกลับมาข้าน้อยก็ไม่ต้องออมมือแล้วครับ
คนที่เก่งจริง ในโลกนี้คือ “คนชนะได้” แต่ไม่จำเป็นต้องชนะ มีใจกว้างขวาง
พอที่จะให้การใช้ชีวิตก็เหมือนกัน รู้ ไม่จำเป็นต้องพูด ไม่พูด ใช่ว่าจะไม่รู้
หากคุณพูด ในสิ่งที่คุณรู้ แต่เป็นเรื่องที่เจ้าของเรื่องไม่อยากให้รู้
หรือไม่คิดว่าคนอื่นจะรู้ คุณไม่ได้มิตรแต่ได้ศัตรู คนทุกคนบอกว่า รับความจริงได้ต้องการ
ให้คุณพูดความจริงแต่พอคุณพูดแล้ว ใช่ว่าจะรับได้ทุกคนอาจจะโกรธคุณอีกต่างหากที่ดันมารู้ความจริง
ที่บอกให้คุณพูดความจริงเขาแค่ต้องการจะรู้ว่าคุณรู้เท่าไหนแต่ไม่ได้หมายความว่า รับความจริงได้
เมื่อรู้ว่าคุณรู้เยอะมาก เยอะกว่าที่เขาคาดไว้เขา ย่อมโกรธคุณเพราะ “คุณรู้ทัน”