จงพอใจในวาสนาของตัวเอง เพราะแข่งเรือแข่งพายแข่งได้ แข่งบุญแข่งวาสนาแข่งไม่ได้
คำที่ว่าแข่งเรือแข่งพายแข่งได้ แข่งบุญแข่งวาสนาแข่งไม่ได้ คำนี้เราได้ยินกันจนคุ้นหู
ดังนั้น เมื่อรู้อย่างนี้ จงพอใจใน “วาสนา” ของตัวเองจากหลวงตามหาบัว
นับว่าเป็นบุญวาสนาที่คนอย่างเราได้เกิดมา เมื่อคนเราได้เกิดมาแล้ว จงพอใจในวาสนาของตอนเอง
อย่าได้คิดไปเปรียบเทียบกับใคร ให้เรารู้สึกด้อย
เพราะคนเราแต่ละคนเกิดมาแต่ละคน ต้นทุนต่างกันจนรวยไม่เท่ากัน นั้นเป็นเรื่องธรรมดา
การปฏิบัติตามศาสนาธรรม ของพระองค์ มนุษย์อย่างเรา เฉพาะอย่างยิ่ง
ชาวพุทธเป็นผู้ได้เปรียบแก่สัตว์ทั้งหลายอยู่มากมาย
คนเราเกิดมามีความคิด สามารถประกอบอาชีพ เพื่อหาเลี้ยงตัวเองได้ ได้ชื่อว่าเป็นสัตว์ประเสริฐ
ใยเราต้องไปน้อยใจในวาสนาให้เป็น ทุ ก ข์ ใจตัวเอง เรายังมี ดีและได้เปรียบสัตว์ทั้งหลายเหล่านั้น
ดังนั้นแล้ว เราจงมองหาสิ่งที่ดีในตัวเอง แล้วนำเอามาใช้ อย่าเฝ้ามองหาวาสนาให้ลอยเข้ามาหา
แต่จงลงมือทำ ให้ชีวิตมีความสุขได้ คนบางคนเฝ้ารอแต่ บุญ แต่วาสนา บุญเก่า
ให้ชีวิตเจริญรุ่งเรืองแต่ไม่ยอมลงมือทำ วาสนานั้นจะเกิดขึ้นมาได้อย่างไร
คนเรานั้น ไม่ต้องเอายาพิษ เป็นฟืนเป็นไฟเข้ามาเผาภายในจิตใจ ขอให้พอใจ
ในอำนาจวาสนาของตัวเอง หากเราพอใจในสิ่งที่ตนมีแล้วนั้นจิตใจเราจะไม่ต้องการ
อะไรเพิ่มขึ้นมาอีก นอกจากสิ่งที่ตนเองมี ความทุกข์ร้อนใจก็จะไม่เกิด
เราเกิดมาในชาตินี้ได้มอบกาย ถวายชีวิต กับพระพุทธเจ้าพระธรรมพระสงฆ์
เรียกว่า มอบกับธรรมชาติอันประเสริญแล้ว ดังคำกล่าวของ (หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน)
อย่างไรก็ตาม อย่าได้เอาตัวเรา ไปเปรียบเทียบกับเพื่อน หรือใครๆ เด็ดขาด
เพราะจะทำให้เราเป็นทุกข์เสียเอง คำว่าแข่งเรือแข่งพายแข่งได้ แข่งบุญแข่งวาสนาแข่งไม่ได้
จะคอยเตือนใจเราให้พอใจในสิ่งที่ตนมี และไม่คิดแข่งกับใคร นอกจากเอาชนะใจตนเองแล้ว ให้เราพอใจในวาสนาของเราเองด้วย
