บาปเป็นกรรมที่ทำให้ชีวิตเราตกต่ำ คืออุปสรรคที่ขวางทุกความสำเร็จ
หยุดทุกบาปได้ ชีวิตดีขึ้น บาปนั้นประกอบด้วยเจตนา และไม่เจตนา
ซึ่งไม่ว่าจะเป็นอย่างไร แน่นอนว่า สิ่งที่เกิดขึ้นนั้น ต้องไม่ดี
การเกิดบาปเป็นไปได้ 3 ทางด้วยกัน คือทางวาจา ทางกาย และทางใจ
ในทางธรรมมีการกล่าวถึงบาป 11 อย่าง ที่เราอาจเผลอทำนั้น
มีอยู่ว่าบาปที่ 1 การชอบโกหก ไม่รักษาคำพูดของตน
บาปที่ 2 การไม่คบบัณฑิต แต่คบคนพาล
บาปที่ 3 เป็นผู้ที่ไม่กตัญญูรู้คุณต่อบุพการี
บาปที่ 4 การเป็นผู้เกียจคร้าน ไม่ขยันทำมาหากิน
บาปที่ 5 ความแข็งกระด้าง ไม่อ่อนน้อมถ่อมตน
บาปที่ 6 การมัวเมา ในอบายมุข
บาปที่ 7 ยกย่องให้เกียรติคนเลว ให้มีอำนาจเหนือตน
บาปที่ 8 การไม่รู้จักปล่อยวางในกามารมณ์ และไม่ยินดีในพรหมจรรย์
บาปที่ 9 การไม่ยินดี ในคู่ครองของตน
บาปที่ 10 ความตระหนี่ถี่เหนียว และเห็นแก่ตัว
บาปที่ 11 การไม่รู้จักอยู่กับปัจจุบัน ไม่รู้จักอยู่กับความเป็นจริงของชีวิต
หนทางแห่งความเสื่อม 11 ประการนี้
พระพุทธองค์ท่านย้ำเสมอว่า เป็นทางเสื่อม สุดที่มนุษย์ควรเลี่ยงที่สุด
เพราะในบางครั้ง เราอาจเผลอกระทำไป แต่ก็จะปิดทางเจริญทั้งปวงนั้นอยู่ดีนั่นแหละ
มันดึงชีวิตตกต่ำอย่างที่สุด ปิดทุกทางบุญ หากละทั้ง 11 ประการนี้ได้
จะเกิดบุญใหญ่ เปิดทางบุญขึ้น เปิดทางเจริญให้แก่ชีวิตของตน
